top of page
  • Eline

Nieuwsbrief februari: Wat als je meer naar je gevoel luistert?

Oké stel je het volgende voor. Een paar maanden geleden heb jij je voor iets ontzettend leuks aangemeld. Iets wat misschien spannend en nieuw is, maar wel iets wat je écht heel leuk vindt om te doen. En waar je heel veel zin hebt. Kun je zoiets bedenken?


Het komt dichterbij

Toen je je opgaf duurde het nog maanden voor het zover was, maar ineens heb je nog maar een paar weken. Nog maar een paar weken en dan is het al zover. Dan ga jij .... doen. Op het moment dat je je dat realiseert, word je ineens zenuwachtig. Je twijfelt of het wel een goed idee is. Je denkt erover na om het misschien af te zeggen. En je weet ineens niet meer zeker of je het wel kan. Gebeurt jou dat wel eens?


Goed doen

Ik had hier een paar weken geleden last van. Ik had mij vol enthousiasme aangemeld voor een theaterfestival waar ik 15 minuten mijn eigen verhaal mag spelen en zingen. Super gaaf! Maar naarmate deze avond dichterbij kwam, kwamen ook ineens de zenuwen. En daarbij ook nog eens de drang om het 'goed te doen'.


Ongemerkt begonnen dan ineens de meeste zinnen in mijn hoofd met ik moet ...


Ik moet iets origineels schrijven

Het moet leuk zijn

Het moet grappig zijn.

Het moet goed zijn.

Het moet ...


En vul hier maar je eigen gedachten in.


Tegenop zien

Ik had er dus niet zoveel zin in en zag er steeds meer tegenop. Ik had nog geen verhaal geschreven. Het liedje bestond nog maar uit twee zinnen. Kortom, ik was toch wat in paniek geraakt.


Je gevoel

Totdat ik op een donderdagavond zelf naar een concert in een theaterzaal ging. Het was een concert van een Amerikaanse folkzangeres, heel anders dan wat ik zelf zing. Maar de sfeer die in een theater hangt die heeft iets magisch. En terwijl ik op mijn stoel naar het podium zat te kijken, naar de enorme vleugel die daar stond met een grote spot erop, toen voelde ik ineens: dit wil ik!


Ik wil mijn eigen verhaal vertellen. Ik wil mijn eigen liedjes spelen in een theater.


Stel dat het wel lukt

Wat mij hielp om 'gewoon te gaan doen', waar ik het zo vaak over heb, is om terug te gaan naar mijn gevoel. Niet het gevoel van angst, maar naar het 'hoe voelt het om daar straks te zitten'. Hoe voel ik mij als ik zing? Hoe voel ik mij als ik een verhaal vertel?


Creativiteit weer terug

De volgende dag schreef ik ineens een liedje af (het onderwerp zat al een aantal weken in mijn hoofd maar ik kon er nog geen kloppend verhaal van maken) en ook de bijbehorende tekst had ik daarna redelijk snel. Nu de druk van het moeten presteren eraf was, kon ik weer iets maken.


Gewoon doen

En nu ... nu is het aanstaande zaterdag zo ver. In een ontzettend leuk en mooi theatertje in Rotterdam mag ik mijn verhaal vertellen én een liedje achter de piano spelen en zingen. Natuurlijk vind ik dit spannend, want van een tuin met een handjevol mensen naar een theaterzaal waar bijna 100 man in kunnen is wel even wat anders ... Maar ik heb er ook zoveel zin in!


Zelf genieten

En om te voorkomen dat ik een dag van te voren, of een paar uur van te voren, heel zenuwachtig wordt, ga ik vooral proberen te genieten. Minder de focus leggen op het resultaat ... maar genieten van het doen.


Ik hoop dat dit verhaal je inspireert om ook iets spannends of nieuws te gaan doen. Laat het mij vooral weten, vind ik leuk!


Tot volgende maand!

Eline


PS Je hoort volgende maand uiteraard hoe het is gegaan. Wil je dit al eerder weten? Kijk dan even op Instagram of Facebook, daar deel ik al wat beelden :-).




bottom of page