Nieuwsbrief april: een wijze les geleerd door ...
Hoe is het met jou? Nou het is al weer even geleden, maar het zit erop hoor. Dat optreden van mij op het theaterfestival en het was ... fantastisch. Leerzaam. Eng. Grappig. En verrassend.
Graag deel ik nog even met je hoe het er die dag aan toe ging, want dat is weer een mooi voorbeeld van 'voelen met je hoofd'.
Zenuwen
Bij de repetitie 's middags kwamen ineens de zenuwen. Zit je daar op een echt toneel, met lichten op je gericht en een microfoon voor je neus. En een grote piano. Toch even wat anders dan thuis in mijn eigen kamer met mijn vertrouwde keyboard.
Twijfelen
Ik speelde het eerste liedje en zat er met de piano-akkoorden meteen een paar keer naast ... Nou dat zorgt er wel voor dat ik lekker in mijn hoofd ga zitten:
Oh nee ik kan dit niet.
Zie je wel, ik moet niet zelf op de piano spelen
Zal ik mij afmelden ...
Ik werd eigenlijk verrast door mijn eigen zenuwen. Had ze heus wel verwacht, maar meestal komen ze pas wat later. Net voordat ik aan de beurt ben. Niet al tijdens de repetitie.
In mijn hoofd
Na de repetitie ben ik even een rondje gaan lopen. Dat helpt om uit mijn hoofd te komen, want in mijn hoofd heb ik zenuwen nog nooit 'opgelost'. In je hoofd maak je dingen vaak alleen maar groter. Dus na een klein rondje in de buitenlucht lukte het om wat positievere dingen tegen mezelf te zeggen en even van een afstandje te kijken naar die gedachten... Want waarom was ik ineens zo zenuwachtig?
Geen fouten maken
Ik was zenuwachtig omdat de perfectionist in mij het eigenlijk helemaal foutloos wil doen. En ik had het gevoel dat dat niet ging lukken ...
Komisch genoeg ging mijn voorstelling juist over fouten maken. Maar dat was mijn hoofd even vergeten.
Mezelf toegesproken
Daarna heb ik nog even een goed gesprek met mezelf gevoerd ;-). Dat ik sowieso een stukje tekst ging vergeten (maar is dat eigenlijk zo erg?). Ik misschien ook een verkeerd akkoord zou aanslaan (maar dan kan ik toch wel een beetje improviseren?). En ik herhaalde weer waar ik de vorige nieuwsbrief mee eindigde: ik mag er van genieten.
Gewoon doen
Toen ik 's avonds in de coulissen naast het toneel klaarstond was ik zeker zenuwachtig, maar weet je wat er overheerste? Het gevoel dat ik er zin in had! En daar was ik zo blij mee.
Zo gaaf!
Ik kan over de inhoud niet te veel verklappen, want dit wil ik zéker nog een keer gaan doen. Maar ik kan nog wel met je delen dat het écht enorm vet is als je een verhaal vertelt en de zaal daar heel hard om moet lachen! Dat is écht een super gevoel. Geeft zelfvertrouwen en een enorme bak energie. Dat speelt heel fijn.
Bewust gemaakt
En, nog iets waar ik heel blij mee ben. Na mijn voorstelling sprak ik nog een mevrouw die zei 'ja, ik ga onthouden dat je best eens een fout mag maken'. En dat is precies het doel van mijn voorstelling (en workshop) mensen bewust maken van hun eigen gedrag. Het allerleukst vind ik dat ik met humor aandacht kan vragen voor dit onderwerp. Hoe cool is dat? En dan mag ik er ook nog een liedje bij zingen.
Zonder fouten?
Ik ben wel een stukje van mijn tekst vergeten en met piano spelen ging het ook niet helemaal vlekkeloos, maar volgens mij dachten de meeste mensen dat dit erbij hoorde ;-). Er is niemand weggelopen, niemand heeft boe-geroepen en ik heb het gewoon overleefd. Kortom, het was een leerzame & goede ervaring.
Goed om te leren om met die zenuwen om te gaan.
Goed om te zien dat ik er van kan genieten.
En goed om te merken dat ook het publiek het naar zijn zin had.
En door
En zo'n fijne ervaring geeft dan natuurlijk heel veel energie (al moest ik er ook heel het weekend van bijkomen). Ik ga verder zoeken naar plekken waar ik kan spelen én verder met schrijven, want ik heb nog wel wat thema's in mijn hoofd zitten.
Leren
Ik heb zelf weer geleerd dat je gewoon dingen mag proberen, dat mijn hoofd (en misschien ook dat van jou) dingen bijna altijd groter maakt én dat je dus fouten mag maken, want daar kun je alleen maar van leren.
Nou, dat was die voor deze keer. Ik hoop dat je het leuk vond om te lezen en spreek je volgende maand weer!
Fijne dag!
Eline

Foto: Naomi Stekelenburg
PS In de tussentijd heb ik ook nog een leuke workshop gegeven bij de Dordtse Helden. De foto's daarvan vind je op Instagram of Facebook.